အရုိးသားဆံုးဆက္ဆံတာဟာ အေကာင္းဆံုးလက္ေဆာင္ေပးလုိက္တာပါတဲ့.. က်ေနာ္လဲ အရုိးသားဆံုးပဲ ျဖစ္ခ်င္ပါတယ္.. က်ေနာ္ျမတ္ႏုိးတဲ့စာေတြ ကဗ်ာေတြနဲ႕ဖြဲ႕စည္းထားတဲ့ က်ေနာ့္ရဲ႕နားခုိရာကုိ တကူးတက အားေပးၾကလုိ႕ ေက်းဇူးအထူးတင္လွ်က္ပါ.. စိတ္ေအးခ်မ္းသာ ရွိၾကပါေစလုိ႕ ဆႏၵျပဳရင္း...။ ။

Monday, April 26, 2010

မွားေနတဲ့ကဗ်ာ

ေခါက္သိမ္းထားတဲ့
ေန႔ရက္အမွားေတြက
မဲ့ျပဳံးေတြနဲ႕ သုိသုိသိပ္သိပ္
လိပ္ျပာတစ္ေကာင္လုိ
အေတာင္ပိတ္ ႏွုတ္ဆိတ္ေနၾက
ညကုိသရုပ္ေဆာင္ထားတဲ့
ဒီျပဇာတ္က
မိုးေသာက္မွထြက္မယ္
မွားေနတဲ့ေႏြ
ေဆာင္းရဲ႕ ဒီညမွာ
ခဏလာေနခဲ့လား..
ေျခာက္ေသြ႕
အက္ကြဲ
အသိဥာဏ္ေတြမြဲလုိ႕
စကားလုံးတစ္ခ်ဳိ႕ရဲ႕ အရိပ္ကုိ
အေမွာင္မွာ ကုန္းရုန္းရွာ
ေသြးတစ္စက္ရဲ႕ ရင့္က်က္ျခင္းလုိ
အတိမ္အနက္ကုိ နားမလည္
လွမ္းတတ္ေနရင္း နိမ့္က်ခဲ့ရ
အ၀င္အထြက္တုိင္းမွာ
အသက္ရွႈသံ အမွား
စည္းခ်က္တုိင္းမွာ
ႏွလုံးခုန္သံ အမွား
မွင္နီေတြတားထားရက္နဲ့
ဒီစာသားထဲမွာပဲ အၾကိမ္ၾကိမ္ထပ္မွား
တစ္ကြက္မွားေတာ့
ကိုယ္တုိင္စားဖုိ႕ ထုိးေကြ်းရမယ့္က်ား
ဘယ္ေျခနဲ႕ အရင္သြားသြား
နာရီအၾကီးအေသးပဲကြာမယ္
တစ္စကၠန္႕ရဲ႕ အကြာအေ၀းကေတာ့
မွားေနက်အတုိင္း
မွားမေနခဲ့ပါ
အသိမွားေတြသာ
စည္စည္ကားကား
လာရာလမ္းကုိ ေနာက္ျပန္သြားေနၾကျပီ။

မင္း

Tuesday, April 13, 2010

ေရစုိအလြမ္း

အခုအခ်ိန္ဆုိ
အေ၀းက ေရႊေရာင္ေကာင္းကင္မွာ
ျမိဳ႔မျငိမ္းရဲ႕ သီခ်င္းသံတစ္ခ်ဳိ႔
လြင့္ပ်ံေနေလာက္ေရာေပါ့..

ဥၾသကေတာ့
သူလုိကုိယ္လုိ ငွက္ကေလးတစ္ေကာင္ပါပဲ..
ဒီတုိင္းျပည္ေလးရဲ႕ ေႏြအလွကုိေဖၚညႊန္းျပဖုိ႔
သူကတာ၀န္ယူထားေလရဲ႕..

လြမ္းတယ္..
ေလရူးေတြၾကားက လက္ေဆးမုိးရဲ႕ရနံ႕ေတြကုိလြမ္းတယ္..
ပင္လုံးကြ်တ္ပြင့္ေတာ့မယ့္ ေရႊ၀ါေရာင္ပန္းေလးေတြကုိ လြမ္းတယ္..
လမ္းထိပ္က အုန္းလက္မ႑ပ္ေလးကုိ လြမ္းတယ္..
မုန္႔လုံးေရေပၚကုိ လြမ္းတယ္..
ပါးထက္က ေရစုိေနတဲ့ပါးကြက္ၾကားၾကားေလးကုိ လြမ္းတယ္..

တာ၀န္ဆုိတဲ့
ေခါင္းစဥ္ၾကီးၾကီးနဲ႕ စာအုပ္ထူထူေတြၾကားမွာ ညွပ္ထားတာေတာင္
ဘ၀က ေခါက္ရုိးမက်ခ်င္ေသးဘူး..
ပိေတာက္ေတြရဲ႕ အိပ္မက္မွာ
ဒီေကာင္ပါခြင့္မရတာ
ေႏြအဆက္ဆက္ေတာင္ ၾကာျပီေလ...။

မင္း


Sunday, April 11, 2010

အလြမ္း ..

၀န္းက်င္၀ဲယာမွာ
ပံုရိပ္ေတြ အုပ္မိုးၾက..
သက္ျပင္းတစ္ရႈိက္တိုင္း
၀ိညာဥ္တစ္စိတ္တစ္ပိုင္း
ေပ်ာ္၀င္ေပ်ာက္ဆံုးသြားတာ..၊
ေျခရာေတြခ်န္ရစ္ပါ..
သိမ္ငယ္စြာ
နာရီေတြေရတြက္မိေနခဲ့
အလင္းေတြကိုေစာင့္ရင္း
အသံမဲ့..
(တစ္နည္း)
ဆူညံေပါက္ကြဲစြာ
ငါ.....
လြမ္းလို႔.....။ ။


လင္းစက္ရာ

Tuesday, April 6, 2010

ရုိးသားစြာ ငါယံုၾကည္ခဲ့တယ္

ဇန္န၀ါရီေတြေဟာင္းလုိ႕ ဧျပီကုိေတာင္ ခုန္ကူးခဲ့ျပီ
ႏွင္းေငြ႕ေတြေပ်ာက္လုိ႕ ေရာ္ရြက္၀ါေတြေတာင္ ေၾကြခဲ့ျပီ
အိမ္ျပန္လမ္းကုိေမွ်ာ္လင့္ ေစာင့္စားခဲ့တဲ့ေန႕ရက္ေတြလဲ
တစ္ေန႕ထက္ တစ္ေန႕ ေျပာင္းခဲ့ျပန္ျပီ
ပုပ္သုိးေဟာင္းႏြမ္းမသြားတဲ့ အရာေတြထဲ အခ်ိန္ဆုိတဲ့ ျဒပ္တစ္ခုကေတာ့
အေပါ့ဆံုးလုိ႕ လူတုိင္းယူဆေနတဲ့ အေလးဆံုးအရာဆုိတာ
ပါးပါးေလး သေဘာေပါက္မိျပန္ပါရဲ႕

ေဟာ .. ေဆာင္းခုိငွက္ေတြ အိမ္ျပန္ခ်ိန္
ဥၾသငွက္ေတြ ေပ်ာ္ပြဲစားထြက္ဖုိ႕ျပင္ေနၾကျပီ
က်ီးေတြအာရင္ ဧည့္သည္လာမယ္တဲ့
ေမွ်ာ္သာေမွ်ာ္ ေပၚမလာတဲ့ ဧည့္သည္အတြက္
ေရာင္နီေရးေရးေလးေတာင္ ထြန္းလင္းခြင့္မရခဲ့ပါလား
သည္းသည္းမဲမဲရြာတတ္တဲ့မုိးေတြေတာင္ (တစ္ခ်ိန္ခ်ိန္မွာ) စဲခြင့္ရၾကေသးတယ္..
သက္တန္႕ေပၚခ်ိန္မွာ ရွိေနခြင့္ေတာ့ ရခ်င္ေသးတာေပါ့

မုိးေတြရြာတုိင္း နင့္ကုိလြမ္းတယ္ ..
လြမ္းတုိင္း ငါ့မ်က္၀န္းမွာ မုိးေတြရြာတတ္ခဲ့တယ္ ..

ခံစားခ်က္ကုိသာ ဥယ်ာဥ္ထဲမွာ စုိက္ပ်ိဳးခြင့္ရမယ္ဆုိရင္
အလြမ္းပင္ေတြသာ ရပ္တည္ေနခဲ့ေတာ့မွာ
ရိုးရာမပ်က္တဲ့ အဆင္အလာေတြက ရုိးရာကုိ ေစာင့္ထိန္းေနျပန္ရဲ႕
ရာဇ၀င္မွာ ခူးဆြတ္ခံဖုိ႕ ပန္းတစ္ပြင့္ (သခင့္အတြက္) ပြင့္ေနခဲ့တာၾကာျပီ
ေဟာ .. ေျပာရင္းဆုိရင္ ပထမဆံုး ႏွင္းပြင့္ေတြကုိ ျဖန္႕က်ဲဖုိ႕ တိမ္ေတြေတာင္ အရွိန္ယူေနၾကျပန္ျပီ
ဥၾသငွက္ေတြ အလည္လြန္လုိ႕ ေဆာင္းခုိငွက္ေတြ အိပ္တန္းက ထြက္ခဲ့ၾကျပန္ျပီ
ရာသီေတြ ေျပာင္းလုိ႕ သစ္ကုိင္းေတြေတာင္ ခုိတြဲက်ကုန္ျပီ
ငါ့မ်က္၀န္းမွာေတာ့ ဥတုတစ္ခုထဲ ရပ္တည္ေနဆဲပဲ

ခ်စ္သူရယ္
သုံညဆုိတဲ့ဂဏန္းတစ္လံုးမွာ ဘာမ်ား အထင္ၾကီးစရာ ရွိေနေသးလုိ႕လဲေလ
တကယ္က သုညဆုိတာ
(ဘာမွမသိျခင္းရဲ႕)
တန္ဖုိးမဲ့မဟုတ္လား ..