တိမ္တုိက္ထူေသာ အခါသမယ

စိတ္ညစ္တယ္
စိတ္ညစ္တယ္
စိတ္ညစ္တယ္
စိတ္ညစ္တယ္ေပါင္းမ်ားစြာကုိ
ငါခ်ေရး
တစ္လံုးတစ္ေလမွာမ်ား
ေျပရာေျပေၾကာင္း
ငါ ျမင္ရမတဲ့လား

စိတ္ႏွစ္ခြ ဒြန္တြဲမွဳေတြၾကား
က်ေနာ္ မေမြ႕ေလ်ာ္ေတာ့ပါဘူး ေမေမရယ္
အဲ့ဒီေန႕ေတြရဲ႕ မုိးအံု႕မွဳကုိ
က်ေနာ္ မေက်မနပ္ ျဖစ္ရတယ္။

မမွ်တဘူး ...... မတရားဘူး.........
ငါ ၀ုန္းဒုိင္းက်ဲေတာ့
ငါ ..... လြန္တယ္တဲ့....

ဟက္ဟက္ပက္ပက္ ဟားတုိက္ခ်င္တယ္
ပက္ပက္စက္စက္ ရယ္ေမာခ်င္တယ္
ေနာက္
၀မ္းနည္းပက္လက္ ငါ ငုိမယ္
မ်က္ရည္တစ္စက္ေလာက္ကမ်ား
ငါ့ရင္ကုိ ေပါ့ပါးေလေစမလားလုိ႕ပါ။

ေပ်ာ္ရာမွာ မေန
ေတာ္ရာမွာသာ ေနေလေတာ့လုိ႕
အမိန္႕ဆန္ဆန္ေတြၾကား
က်ေနာ္ မြန္းက်ပ္လြမ္းလွပါတယ္ ေမေမရယ္
ျပည္သူပုိင္ေလထဲမွာမွ
လူျဖစ္လာရတာ ေမာတယ္။

ေမေမရယ္
ဘယ္လုိေနရာမ်ိဳးမွာမွ
က်ေနာ္ မေပ်ာ္ပုိက္ေတာ့ပါဘူး
ခ်ိဳျမိန္တဲ့ အဆိပ္ပ်ားရည္ေတြေနာက္
အငမ္းမရ လုိက္လုိက္ေမွာက္ေနရတာကုိက
(ကုိယ့္ကုိယ္ကုိယ္)
မသတီ ျဖစ္လာေနမိရတယ္။

ကဲပါေလ
ရွံဳးလက္စနဲ႕ အရွံဳးသာေပးလုိက္ပါေတာ့မယ္
သူတုိ႕အလုိျပည့္လုိ႕ ျငိမ္းခ်မ္းၾကတဲ့ခန
ငါ့အပူေတြလဲ ျငိမ္းခ်မ္းပါရေစ
ငါ နာက်င္သကဲ့သုိ႕
သူတုိ႕ မျဖစ္ၾကပါေစနဲ႕။

ေမေမရယ္
က်ေနာ္ တုိးတုိးတိတ္တိတ္
က်ိတ္မွိတ္ ျမိဳခ်လုိက္ရတဲ့
မီးက်ီခဲတစ္ခ်ိဳ႕မွာ
က်ေနာ့္ ကုိယ္ .... စိတ္.... ႏွလံုး.... သံုးပါးလံုး
ဖ်ားနာကုန္ၾကတယ္။

ေတာ္ပါျပီ ေမေမရယ္
နံနက္ျဖန္မွာ က်ေနာ္ကို ေမ့သြားၾကမယ့္ သူေတြထဲ
အာဃာတနဲ႕ က်ေနာ္ မပတ္သတ္ခ်င္ေတာ့ပါဘူး
အလုိရွိသမွ် ယူသြားလုိက္ၾကပါ
ငါ မတြယ္တာေတာ့ပါဘူး
မျမတ္ႏိုးေတာ့ပါဘူး
ကုိယ္အလုပ္ ကုိယ္လုပ္
အခ်ိန္တန္ အိမ္ျပန္
ငါ့ရည္ရြယ္ခ်က္ေတြ ျပီးတဲ့ေနာက္
ငါ အေသေျဖာင့္မယ္
အဲ့ဒါကမွ .... ငါ့ပန္းတုိင္အစစ္ျဖစ္တယ္။

ေဇာ္။

မုိးကုိခ်စ္္လုိ႕ ငုိရတယ္။

မုိးရယ္
မေတြ႕တာ ၾကာခဲ့ျပီကြယ္
တုိက္ခတ္လာတဲ့ အေရွ႕ေတာင္အရပ္က
အဲ့ဒီ ေလျပည္ေတြထဲမွာ
မုိးရဲ႕ အေငြ႕အသက္မ်ား
ရလုိရျငား
ကြ်န္ေတာ္ဟာ မုိးကုိလြမ္းတတ္လာတယ္။

မုိးရယ္
မျမင္တာ ၾကာခဲ့ျပီကြယ္
အလြတ္ရေနတဲ့ အဲ့ဒီ ဂဏန္းေလးေတြကုိ
ႏွိပ္ဖုိ႕ ၾကိဳးစားေနရင္းက
သတၱိမရွိတဲ့ ကြ်န္ေတာ္
မုိးကုိ လြမ္းစိတ္နဲ႕
(အၾကိမ္ၾကိမ္)
ဖ်ားနာခဲ့ရတယ္။

မုိးရယ္
တိမ္ေတြထူတုိင္း ရြာမွာေလလားရယ္လုိ႕
တမ္းတမ္းတတ
ကြ်န္ေတာ္ ရူးသြပ္ခဲ့ရတယ္
သိေနပါရဲ႕နဲ႕ မျမင္ခ်င္ေယာင္ေဆာင္တဲ့မုိးကုိ
ကြ်န္ေတာ္ ဘယ္လုိ
လွမ္းေခၚရပါ့မယ္။

မုိးရယ္
မုတ္သံုေလေတြ မလာခင္ကတည္းက
ကြ်န္ေတာ္မုိးကုိ ခ်စ္ခဲ့ရပါတယ္
မုိးရဲ႕ ေအးျမမွုကုိ
တိတ္တဆိတ္ ငံ့လင့္ေနခဲ့ရင္းက
ကြ်န္ေတာ့္အလြမ္းေတြ
အုပ္စုဖြဲ႕တယ္။

ကြ်န္ေတာ့္ကုိ မခ်စ္ႏုိင္မွန္း သိရဲ႕နဲ႕
မုိးေခၚေတးေတြ
ကြ်န္ေတာ္ အၾကိမ္ၾကိမ္ ဟစ္ေၾကြးခဲ့မိတယ္
ကြ်န္ေတာ့္ရင္မွာ မုိးမရြာႏုိင္မွန္း
သိေနရဲ႕နဲ႕
မုိးရဲ႕ ေငြ႕ရည္ဖြဲ႕မွုကုိ
တိတ္တဆိတ္ ကြ်န္ေတာ္ ေစာင့္ေမွ်ာ္ခဲ့မိတယ္။

မုိးရယ္
မုိးနဲ႕ေ၀းတဲ့အရပ္မွာမွ
ကြ်န္ေတာ္ ရင္ခုန္ရဲခဲ့ပါတယ္
ရိတ္သိမ္းမိတဲ့ အာရံုေတြတုိင္းမွာ
မုိးက ကြ်န္ေတာ့္ရဲ႕ ကြန္းခုိရာပါ..
မုိးမသိႏုိင္တဲ့ ကြ်န္ေတာ့္ ရင္ဘတ္တစ္ျခမ္းမွာ
၀င္သက္ထြက္သက္တုိင္းက
မုိးကုိ တုိးတုိးဖြဖြ တမ္းတတယ္..

သိပ္ခ်စ္ရပါတယ္မုိးရယ္
ရြာခ်င္သလုိသာ ရြာလုိက္ပါ
ေပ်ာ္ရာမွာသာ သြန္းျဖိဳးပါ
ေလႏွင္ရာလဲ လြင့္ေနပါ
ကြ်န္ေတာ္ဆုိတဲ့
ျဖစ္တည္မွု သက္သက္ေကာင္ရဲ႕ ေျမရုိင္းရင္ဟာ
မုိးရဲ႕ မ်က္ႏွာလႊဲမွဳတုိင္းမွာ
ပက္ၾကားေတြနဲ႕ ယုိင္နဲ႕ေနခဲ့
ေျခရာထပ္ခဲ့ျပီပဲ မုိးရယ္.....။

ေဇာ္။

အိပ္မက္ေတြအေၾကာင္းဖြဲသီခဲ့မိေသာ လူအလူနေလးတစ္ေယာက္၏ ရင္ထဲက ကဗ်ာ

ေမွ်ာ္လင့္ထားျခင္းမရွိပါဘဲ..
ေဖ်ာ့ေဖ်ာ့လြင္လြင္ နံနက္ခင္းရဲ႕ ျမဴမွုန္ေတြၾကားမွာ
ကြ်န္ေတာ့္ရင္ခြင္တံခါးကုိ လာေခါက္တဲ့ နံနက္ခင္းဧည့္သည္ေလးက
ကြ်န္ေတာ့္ရင္ခုန္သံေတြကုိေတာင္ အားနာပါးနာ .. အသိအမွတ္မျပဳခဲ့ပါဘူး။

ခ်စ္သူေရ..
အရုဏ္ေတြ မလင္းခ်င္းခင္ကတည္းက
ညေတြဟာ ကြ်န္ေတာ့္ရင္မွာ အၾကိမ္ၾကိမ္ နက္ရွုိင္းခဲ့တာပါ။

ကြ်န္ေတာ္ဆုိတာ
အနာဂတ္ကုိ ရူးႏွမ္းမိတဲ့..
စကားလံုးတုိင္းမွာ ခ်စ္သူကုိ ဘယ္ေလာက္ျမတ္ႏုိးေၾကာင္း..
အၾကိမ္ေပါင္းမ်ားစြာ ဖြဲ႕သီမိတဲ့
ဂ်စ္ကန္ကန္ဆန္တဲ့
ခ်စ္သူရဲ႕ စစ္သံု႕ပန္းတစ္ေယာက္ပါကြယ္။

ေဟာ့ဒီ အာရံုတစ္ေလွ်ာက္
ခ်စ္သူရဲ႕ စကားလံုး အရုတ္အသိမ္းတုိင္းမွာ
ကြ်န္ေတာ့္ ၀င္သက္ထြက္သက္ေတြ ကေသာင္းကနင္း ႏုိင္သြားခဲ့ဖူးတယ္...
ခ်စ္သူရဲ႕ ရယ္သံဟဟေတြၾကားမွာ
ကြ်န္ေတာ့္အသက္ဓါတ္ေတြ တစ္ခဏစာ ခ်ဳပ္ျငိမ္းသြားခဲ့ဖူးတယ္ ...
ကြ်န္ေတာ့္၀ိဥာဥ္ဆုိတာ
ခ်စ္သူ ပါးျပင္ေပၚကုိ ျဖတ္တုိက္သြားတဲ့ ေလျပည္ေတြထဲ
ခုိ၀င္လုိက္ပါခ်င္ခဲ့တယ္..
ခ်စ္သူအတြက္ ေအးျမျငိမ္းခ်မ္းျခင္းေတြကုိ
ဟုိးအေ၀း ေတာင္တန္းၾကီးေတြဆီကေန ေက်ာပုိးသယ္ေဆာင္လုိ႕ေပါ့။

ဒီလုိ မုိးမရြာတဲ့ ေအးစက္စက္ ရာသီေတြမွာေတာင္
ခ်စ္သူရဲ႕ အေငြ႕အသက္နဲ႕
ေျခာက္ကပ္ကပ္ ေန႕ရက္ေတြ စိမ္းလန္းလာေအာင္
ကြ်န္ေတာ္ ေပါင္းသင္တတ္လာခဲ့ျပီေလ..
ခ်စ္သူအတြက္ ခ်စ္ျခင္းကုိ
ဖြဲ႕ႏြဲ႕လုိ႕ ကြ်န္ေတာ္ မေျပာတတ္ခဲ့ပါဘူး
ဒါေပမယ့္ ကြ်န္ေတာ္ဆုိတဲ့ အညတရေလးရဲ႕
အသိဥာဏ္ဟာ
ခ်စ္သူရဲ႕ ပံုရိပ္ေတြ ထာ၀ရ ခ်ိတ္ဆြဲျပသရာ
ကုိယ္ပုိင္ ျပခန္းငယ္တစ္ခုပါ..

ေျမာက္ျပန္ေလတုိ႕ရဲ႕ ေဆာင္းရာသီထဲမွာ
ျဖဴလြလြ အိပ္မက္ေတြထဲ ေပ်ာ္၀င္ရင္း
ကြ်န္ေတာ့္ရဲ႕ ေမွ်ာ္လင့္ျခင္းေတြကုိ လင္းလက္ခြင့္ေပးပါ
ခ်စ္သူ မသိေပမယ့္
တိတ္ဆိတ္ေျခာက္ကပ္ေနတဲ့ ကြ်န္ေတာ့္အခန္းက်ဥ္းေလးရယ္..
ခ်စ္သူနာမည္ကုိ အထပ္ထပ္ေရးခ် .. စာရြက္ေတြနဲ႕ ရွုပ္ပြေတေလေနတဲ့
ကြ်န္ေတာ့္ စာၾကည့္စားပြဲေလးရယ္..
ဂီတာတစ္လက္ရဲ႕ သံစဥ္ေတြနဲ႕ လႊမ္းျခံဳထားတဲ့
ဥာဥ့္ဦးရဲ႕ လေရာက္ေအာက္က
တစ္စက္စက္က်ေနတဲ့ အလြမ္းညေတြကုိ
ခ်စ္သူ မသိႏုိင္ေပမယ့္..
ခ်စ္သူ သိႏုိင္မွာ မဟုတ္ေပမယ့္လည္း..
ကြ်န္ေတာ္ လြမ္းေနဦးမယ္ ခ်စ္သူရယ္။

အဲ့ဒီအလြမ္းမွာ ဂႏၱ၀င္တင္ေစမယ့္ စကားလံုးေတြနဲ႕ ဖြဲႏြဲ႕မထားပါဘူး..
အကယ္ဒမီရႏုိင္ေလာက္တဲ့ ဟန္ျပမွုေတြ မပါပါဘူး..
ပ်ံ႕လြင့္လာတဲ့ အဲ့ဒီ ေတးသြားေတြကုိ နားေထာင္ရင္း
တိတ္တိတ္ဆိတ္ဆိတ္နဲ႕ နက္ရွုိင္းေနတဲ့ ညယံထက္က ေကာင္းကင္ကုိ ၾကည့္ရင္း
က်ယ္ျပန္႕ေမ်ာလြင့္ စူးစူးနင့္နင့္နဲ႕ လြမ္းတယ္ ခ်စ္သူ။

အေၾကာင္းအရာေတြနဲ႔ မၾကီးက်ယ္ခဲ့တဲ့ ေဟာ့ဒီ အညတရ ကြ်န္ေတာ္ဆုိတာ
ခ်စ္သူအတြက္ ျဖစ္တည္မွု သက္သက္ ေကာင္ပါ..
ခ်စ္သူကုိ လြမ္းတုိင္း .. ျမိဳသိပ္ထားရတဲ့ တစ္လံုးတည္းေသာ အမည္နာမေလးတစ္ခုကုိသာ
တိတ္တဆိတ္ေရရြတ္ရင္း
ခ်စ္သူကုိ ကဗ်ာေလးတစ္ပုဒ္လုိ ခ်စ္တဲ့ ကြ်န္ေတာ္ဆုိတဲ့ လူငယ္တစ္ေယာက္ရဲ႕ ရာဇ၀င္ဟာ
သိပ္ေတာ့ျဖင့္ ကဗ်ာမဆန္ခဲ့ပါဘူးခ်စ္သူ..

ျငိမ္ျငိမ္သက္သက္နဲ႕ အေျခက် အိေျႏၵေတြ ရခဲ့ျပီးမွ
တားျမစ္ထားတဲ့ သစ္သီးကုိ မေတာ္တဆ ကုိက္မိသလုိ
အေယာင္ေယာင္အမွားမွားနဲ႕
အခ်စ္ရဲ႕ ျပဌာန္းမွုေတြကုိ မသိနားမလည္တဲ့ ကြ်န္ေတာ္
ခ်စ္သူရဲ႕ မ်က္နက္၀န္းေလးတစ္စံု ေရွ႕ေမွာက္
တိတ္တဆိတ္ ေပ်ာက္ဆံုးသြားခဲ့ဖူးတယ္။

ကြ်န္ေတာ့္ရဲ႕ ရင္ခြင္တစ္ျခမ္းကုိ ငံု႕ၾကည့္လုိက္တုိင္း
ခ်စ္သူကုိ ခ်စ္ရတဲ့ခ်စ္ျခင္းနဲ႕ တစ္ဆတ္ဆတ္ခုန္ေနတဲ့ ကြ်န္ေတာ့္ႏွလံုးသားမွာ
ခ်စ္သူရဲ႕ အမည္နာမေလးက မင္းမူေနခဲ့တယ္..
တကယ္ေတာ့ ခ်စ္သူဆုိတာ ကြ်န္ေတာ့္အတြက္
ကဗ်ာသိပ္မဆန္တဲ့ ကဗ်ာတစ္ပုဒ္
ဂုဏ္သတင္းေမႊးပ်ံ႕လြန္းတဲ့ က်မုိင္းငယ္..
ဂ်စ္ကန္ကန္ေကာင္မေလးတစ္ေယာက္ရဲ႕ ဘ၀မွာ
အိပ္ယာက ႏုိးတုိင္း လြမ္းရတတ္တဲ့
အိပ္မက္ဦးတုိ႕ တည္ရာပါ .. ခ်စ္သူ

အဘယ္နတ္ဘုရားရဲ႕ ျပဳစားမွုေတြေၾကာင့္မ်ားလဲ
ေျခာက္ေသြ႕ ေအးစက္ .. ျမဴေတြမွုိင္းေနတဲ့ ေဆာင္းညေတြနဲ႕အျပိဳင္
ကြ်န္ေတာ့္ရင္ဟာ ခ်စ္သူမရွိတဲ့ ေန႕ရက္ေတြမွာ
ျပာရီအက္ကြဲေနတယ္ေလ..
ဒါေပမယ့္..
ဒါေပမယ့္ ခ်စ္သူရယ္..
ဖြင့္ထားတဲ့ ကြန္ျပဴတာေရွ႕ ေဆာက္တည္ရာမဲ့ ေမ့ေမ့ေလ်ာ့ေလ်ာ့ထုိင္ရင္း
ခ်စ္သူရဲ႕ အရိပ္အေယာင္ကုိမ်ား ျမင္ရလုိ ျမင္ရျငား
ေစာင့္ေမွ်ာ္ေနမိတဲ့ ေကာင္မေလးတစ္ေယာက္ဟာ
အခါခါ ေသဖူးတာေတာင္မွ ပ်ဥ္းဖုိးနားမလည္ခဲ့ေသးပါဘူး။

မနီးႏုိင္ေအာင္ ေ၀းေနခဲ့ရေပမယ့္
ခပ္မဆိတ္ဘဲ ကြ်န္ေတာ္ လြမ္းေနပါရေစ ခ်စ္သူ
ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ဆုိတာ နံနက္ျဖန္တုိင္းမွာမွ ရွင္သန္တတ္တဲ့အရာမ်ိဳးလား
ကြ်န္ေတာ္ ဘာကုိမွ မေမွ်ာ္လင့္ခ်င္ေတာ့ပါဘူး
ကြ်န္ေတာ္ဆုိတဲ့ ဖားသူငယ္က
ကုိယ့္ႏြားေျခရာခြက္ကုိမွ တစ္ကမၻာထင္ခဲ့မိတာပါ
ပန္းေတြမပြင့္တဲ့ ရာသီမွာမွ
ညေမႊးပန္းနံ႕ကုိ တမ္းတမ္းတတ ရွိဳက္ခ်င္ေနမိတဲ့ ေဟာ့ဒီေကာင္
ကြ်န္ေတာ္ဆုိတဲ့ လူအတစ္ေယာက္ဟာ
ပန္းတုိ႕ရဲ႕ ဥယ်ာဥ္မွဴးကုိေတြ႕မွ
ရင္ကိုခြဲျပီး သည္းခ်င္တုိင္း သည္းခဲ့တာပါ ခ်စ္သူ..

ခ်စ္သူနဲ႕ ကြ်န္ေတာ္ဟာ တစ္မုိးေအာက္တည္း အတူ ရွိေနခဲ့လဲ
ကြ်န္ေတာ္တုိ႕ႏွစ္ေယာက္ရဲ႕ က်ိန္စာဆန္ဆန္ ၾကမၼာရုိင္းေတြေၾကာင့္
ခ်စ္သူကုိ သတိရတုိင္း အံု႕မွုိင္းရီေ၀လြန္းလွတဲ့ အလြမ္းကဗ်ာေတြက
ကြ်န္ေတာ့္ရဲ႕ ေန႕ရက္ေတြကုိ
ေဆာင္းအေငြ႕အသက္တုိ႕နဲ႕ စြတ္စုိေစခဲ့ပါျပီ ခ်စ္သူရယ္..။

ေဇာ္။