အဆံုးအစမရွိဘူး
ျဖဴလြ ငံုၾကြေနတဲ့ ၀ါဂြမ္းမ်ား
ျပာလြင့္ ၀င့္ျမဴးေနၾက
ျမင္ျမင္ရသမွ် စူးရွလြန္းတယ္
ၾကည္တဲ့အခါ ၾကည္
ေနာက္တဲ့အခါ ေနာက္
ပါးတဲ့အခါ ပါး
ထူတဲ့အခါ ထူ
ေလယူရာကုိလဲ ေ၀့လူးတတ္တယ္
ပိတ္သားျပင္ ျပာျပာထဲက
အျဖဴေရာင္ စုတ္ခ်က္မ်ား
ဗန္ဂုိးေတာင္ လက္ဖ်ားခါေလာက္ရဲ႕
အဲ့ဒါ ေလာကတရားေတြေပါ့
မရဏသေဘာေတြနဲ႕
အသစ္တဖန္ ျပန္ျပန္ျဖစ္တယ္
သဘာ၀ေတြကလဲ
စကားေတြ ေျပာေနတတ္တယ္ မေဇာ္ တဲ့
ကုိယ့္ညီကေလးရဲ႕ စကားကုိ အမွတ္ရ
၀န္းက်င္ဟာ ပုိလုိ႕ လွလာတယ္
ေဟး ______
ရင္ဘတ္တစ္ခုလံုး ျမည္ဟည္း ဟစ္ေၾကြး
အျဖဴေရာင္ တိမ္စည္းကေလးကုိ
က်ေနာ္ လွမ္းလင့္ ေငးေနမိတယ္
အဲ့ဒီလုိ ေတြးရင္း ေ၀းရင္း
ေမ်ာလြင့္ရင္းနဲ႕
အဲ့ဒီေန႕က
စိတ္အစဥ္ကုိ
တိမ္ခုိးျဖဴ လက္တစ္ဆုပ္ၾကားမွာ
နစ္ျမဳပ္ျဖစ္ခဲ့တယ္။
ေဇာ္။
No comments:
Post a Comment