၃နာရီ ၂၉မိနစ္...
သတိရျခင္းေတြဟာ ရထားဘူတာေတြလုိပဲ
လမ္းေဘး၀ဲယာမွာ ေငါင္ေငါင္ၾကီး ထုိင္ေနၾက...
စိတ္နဲ႕ မွန္းေယာင္ၾကည့္ရင္းက
သူ႕ကုိ ပုိျပီး လြမ္းတတ္လာတယ္...
၃နာရီ ၃၀ မိနစ္ ...
ေကာင္းကင္တစ္ခုလံုး အလြမ္းေတြနဲ႕ အုပ္မွိဳင္း...
ခ်စ္သူေရ....
ငါဟာ အရုိင္းအစုိင္းေကာင္ကြဲ႕
မင္းအတြက္ ေလနီရုိင္းေတြ
အျပိဳင္းအရုိင္း ခက္ထန္ေနတယ္.....
လြမ္းလြန္းလုိ႕ ေသသြားတဲ့သစ္တစ္ပင္
ငါ့ရာသီမွာ မျဖစ္ခ်င္ခဲ့ဘူး....
၃နာရီ ၃၁ မိနစ္ .....
ခ်စ္သူေရရရရရရရရရရရ .............
၃နာရီ ၃၂မိနစ္ ...
ငါ့ရစ္သမ္ေတြ ပုိတုိးလ်တယ္...
သတိရျခင္း .. အလြမ္း... တမ္းတမွဳ... တစ္ျဖည္းျဖည္း ထုထည္ၾကီးရင့္
ခ်စ္သူ ...
နင္မသိတဲ့ ငါ့ေကာင္းကင္က
တစ္ခုတ္တရ ေမွာင္တယ္...။
ေဇာ္။
No comments:
Post a Comment