ရွင္ကြဲ ...။

ကဗ်ာေတြကုိ ျမတ္ႏိုးမိလုိ႕တဲ့
က်ေနာ့္ကုိ ထားသြားတဲ့သူ
ေဟာ့ဒီ ကမၻာၾကီးမွာ
ရွိခဲ့ဖူးပါတယ္ ေမေမ
အညတရနဲ႕ သမားရုိးက်
က်ေနာ့္ညေတြမွာ
ပုိးစုန္းၾကဴးေတြေတာင္
မေပ်ာ္ျမဴးၾကေတာ့ဘူး ...။

ျငိမ္သက္ေနတဲ့ ရနံ႕ေတြနဲ႕
ယဥ္ပါးလြန္းတဲ့ က်ေနာ့္ကုိ
မႏူးညံ့ဘူးရယ္လုိ႕
စကားတင္းေတြလည္း
သူဆုိခဲ့ဖူးပါတယ္ ေမေမ
အျပင္မွာ ႏွင္းေတြ မေ၀ေသးေပမယ့္
က်ေနာ့္ရင္မွာ ေဆာင္းေတြကေတာ့
တစ္ပြင့္ခ်င္း လြင့္ေၾကြခဲ့ေပါ့ ...။

မခြ်ဲႏြဲ႕တတ္ခဲ့ပါဘူး
မသိမ္ေမြ႕ခဲ့မိပါဘူး
ခ်စ္တင္းေတြလည္း နားမလည္ခဲ့ဘူး
ရယူခ်င္တာကလြဲလုိ႕
က်ေနာ္ဟာ အရုိးသားဆံုး ျဖစ္ခဲ့ပါတယ္ ေမေမ ...။
ခံစားလုိ႕ မရဘူးဆုိတဲ့
ျပင္းရွရွေလတုိးသံေတြက
က်ေနာ့္ကုိ ေသြးလန္႕ေစခဲ့ ...။

ေမေမရယ္
ေနာက္ဆံုးေတာ့လဲေလ
ေတာင္းပန္ပါတယ္ဆုိတဲ့
စကားပန္းေတြ ပြင့္ေ၀ရင္းက
သူ က်ေနာ့္ကုိ
(အျပီးအပုိင္)
ထားသြားခဲ့တာ ...။ ။

ေဇာ္။