လင္းလက္ျဖာက်ေနတဲ့
အလြမ္းရဲ႕ ၀တ္မွဳန္ေတြေအာက္
တစ္ပင္က တစ္ပင္ လူးလားေခါက္တံု႕
စကားလံုးေတြနဲ႕ မရစ္သုိင္းတတ္ခဲ့ပါဘူး
သတိရစိတ္ကေတာ့ နရီစည္းခ်က္ေတြလုိ
စကၠန္႕သံတစ္ခ်က္တစ္ခ်က္မွာ
ဘယ္ဘက္ရင္အံုက သူ႕အမည္နာမနဲ႕သာ ခုန္လွဳပ္တယ္
လစ္ဟာေနတဲ့ အေတြးေတြတုိင္း
ဦးတည္ေနတာ တစ္ခုတည္း ...
ျမင္ျမင္သမွ် .... သူသာျဖစ္ရဲ႕...
တုိးတုိးဖြဖြ ရြတ္ဆုိတတ္တဲ့ ေခၚသံေလးတစ္ခု
၀န္းက်င္မွာ သဲ့ညံ.....
ပစၥဳပန္ေရ...............
ငါဟာ ေျမၾကီးလုိေကာင္
ရင္ဘတ္တစ္ခုလံုးေပၚ သူ႕ေျခရာေတြ
အပ္ေၾကာင္းထပ္တယ္......။
ေဇာ္။
1 comment:
တုိးတုိးဖြဖြ ရြတ္ဆုိတတ္တဲ့ ေခၚသံေလးတစ္ခု
၀န္းက်င္မွာ သဲ့ညံ.....
ပစၥဳပန္ေရ...............
ငါဟာ ေျမၾကီးလုိေကာင္
ရင္ဘတ္တစ္ခုလံုးေပၚ သူ႕ေျခရာေတြ
အပ္ေၾကာင္းထပ္တယ္......။
မွတ္မိေအာင္ကို ထပ္ထပ္ျပီး ဖတ္သြားပါတယ္။။ ကဗ်ာေလး ၾကိဳက္တယ္။။။
Post a Comment