မုိးတိမ္အုံ႕ဆုိင္း
ေမွာင္မိုက္ေျခာက္ကပ္
ေပ်ာ္ရႊင္ျခင္းေတြဆိတ္သုဥ္း
ငါဘာလုပ္ရပါ့ ...။
မွားျပီလုိ႕ေနာင္တ မရခ်င္
တာ၀န္ဆုိတဲ့ေက်ာပုိးအိတ္္ကိုလြယ္
တစ္ကုိယ္တည္း ခရီးဆက္
အလဲလဲ အျပိဳျပိဳ ...။
နာက်င္ျခင္းေတြ သိမ္းပုိက္ရင္း
( ေၾသာ္ ... ဘာလုိလုိနဲ႕ )
ငါ့ေန႕ရက္ေတြ
အလင္းေရာင္မရတာေတာင္
ၾကာျပီပဲ ...။
1 comment:
ညီမေရ ဘ၀ဆိုတာ တိုက္ပၢဲ တစ္ခုပါပဲ ။ဘယ္လို အခက္အခဲေတၢ႔ေတၢ႕ ဆက္ေလ်က္ပါ။ကဗ်ာေလးကေကာင္းပါတယ္။
Post a Comment