ခုတေလာ

ေတြးေနမိတာက
အသက္ဘယ္လုိ ရွဴရမလဲဆုိတာကုိ... ( စိတ္ေတြ စုစည္းမရလုိ႕ )
ကြ်န္ေတာ့္ကိုယ္ပုိင္စိတ္ကူးေတြ ထြန္းလင္းခ်င္တယ္။
ကြ်န္ေတာ္ ... အေတာင္ပံေသးေသးေလးပုိင္တဲ့ နတ္သမီး ( Fairy ) ေသးေသးေလး ျဖစ္ျပီး ပန္း၀တ္မွံုေတြေပၚ ျပန္သန္းလုိ႕ရရင္ေကာင္းမယ္။ လက္ထဲမွာလဲ လုိတရ ႏွင္တံေသးေသးေလး ကုိင္လုိ႕ ...။

ကိုယ့္ကိုယ္ကို ၿပန္ဆင္ၿခင္မိတာက
ေဇာ္ .. နင့္စိတ္ေတြ ဟုိးေအာက္ဆံုး ႏြံထဲအထိ နစ္ျမဳပ္ေပ်ာ္၀င္ေနျပီ။ ျပန္တင္းလုိက္စမ္း။ ရုန္းလုိက္စမ္းပါဟာ။ လြတ္ေျမာက္ရာကုိ။ ဒါေတြဟာ ဘာမွမဟုတ္တဲ့ အရာေလးေတြပါ။ ေအးေဆးေပါ့။ နင္ဒီေလာက္ေတာ့ လုပ္ႏုိင္ပါတယ္ ေဇာ္။ ဒါကုိ ငါ အေသအခ်ာယံုၾကည္တယ္။

က်န္းမာေရး
မ်က္စိက ပါ၀ါတုိးေနျပီ ဆုိတာ ေသခ်ာသေလာက္ရွိေနျပီ။ မ်က္မွန္တပ္ရမွာ ပ်င္းတုိင္း မတပ္ပဲေနျပီး ကြန္ျပဴတာကုိ ၾကည့္ခဲ့သမွ် ခုေတာ့ လံုးပါးပါးျပီေပါ့။
အစည္းအေ၀းရွိတယ္ဆုိတုိင္း ရင္ဘတ္ဖိရလြန္းလုိ႕ ႏွလံုးေရာဂါျဖစ္ဖုိ႕က ေသခ်ာသေလာက္ပဲ။
စာရင္းစာအုပ္ဆုိတဲ့ အသံၾကားတာနဲ႕ ကုိက္လုိက္တဲ့ေခါင္းက အခ်ိန္မွန္ကုိ ျဖစ္လုိ႕။ အရင္ဘ၀က ငါးစိမ္းသည္ျဖစ္ခဲ့ျပီး ငါးေခါင္းေတြ ထုခဲ့တယ္ ထင္ပါရဲ႕။ အခုေတာ့ စာရင္းစာအုပ္ေတြရဲ႕ ကြ်န္ေတာ့္ေခါင္းကုိ ၀ုိင္းေထာင္းျခင္းခံေနရတယ္။
ဒီေန႕ ေျမေအာက္သံုးလႊာမွာ ကြန္ျပဴတာနဲ႕ ရီပုိ႕တင္ရမယ္ဆုိရင္ေလ အသက္ရွဴမ၀ေတာ့လုိ႕ အေရးေပၚခန္းေတာင္ ေရာက္မတတ္ဘဲ။
ဒီမွာသာ ၾကာၾကာေနရင္ ဘယ္ေတာ့ၾကြမယ္မသိ။ အဲ့ေလာက္ကုိ က်န္းမာေရးက ေဒါင္ေဒါင္ျမည္တာ။ ဒီေလာက္ က်န္းမာေရးေကာင္းေနတာ တစ္ခါမွကုိ မၾကံဳဖူးေသးဘူး။
ဒီေန႕လား နံနက္ျဖန္လားတဲ့။

ဖတ္ၿဖစ္တဲ့စာအုပ္ေတြက
ေဒၚေလးေမ ( မေနာ္ဟရီ ) ရဲ႕ ကဗ်ာျပခန္း၊ ျပီးေတာ့ လင္းစက္ရာ။ ျပီးေတာ့ စာအုပ္ေတြ .... စာအုပ္ေတြ .... ( လူတစ္ကုိယ္လံုးကုိ နစ္ျမဳပ္လုိ႕၊ မနားတမ္း ကူးခတ္ေနတာေလ .. အဲ့ပင္လယ္ထဲမွာ။ )

ေရာက္ေနၿဖစ္တာက
အြန္လုိင္း စာအုပ္စင္

ေရးၿဖစ္ေနတာက
၀တၱဳတုိေတြ။ ကြ်န္ေတာ့္တို႕အိမ္အတြက္ေလ။ ေမးလ္ထဲမွာ Draft နဲ႕ Save လုပ္ထားတာေတြေရာ။ ကြန္ျပဴတာထဲမွာ Ward နဲ႕ သိမ္းတာေတြေရာ။ ဦးေႏွာက္ထဲမွာ အခန္းကန္႕ထားတာေတြေရာ။ စံုလုိ႕။ ျပီးရင္ Schedule နဲ႕ တင္ထားတယ္။ ဟဲဟဲ။

နားေထာင္ၿဖစ္ေနတာက
ေလတုိးသံ တုိးတုိးေလးေတြကုိ။ ( ကြ်န္ေတာ္အႏွစ္သက္ဆံုး အသံပါပဲ။ )

ရြတ္ေနမိတဲ့ကဗ်ာက
ၾကယ္ေၾကြတစ္စင္းလုိ အလင္းလက္လက္နဲ႕ တရွုိက္မက္မက္က်ဆံုးလုိက္တယ္
မင္းေတာင္းမယ့္ဆုေတြအတြက္ တစ္ဘ၀လံုးရင္းျပီးေတာ့။
( လင္းစက္ရာရဲ႕ ကဗ်ာ။ )

ၿဖစ္ခ်င္ေနတာက
စိတ္ကုိ အစုိးရေသာသူ။
အရာအားလံုးရဲ႕ လြတ္ေျမာက္ရာ ... ကုိယ့္စိတ္ကုိယ္ ကုိယ္သိႏုိင္တဲ့ နယ္ေျမ ... အဲ့ကုိ သြားခ်င္တယ္။

စားၿဖစ္ေနတတ္တာက
စိတ္ကူးေပါက္ရာ

သနားေနမိတာက
ကုိယ့္ကုိယ္ကုိယ္။ အဆံုးအစမရွိမွန္း ( အဓိပါယ္ မရွိမွန္း )သိရဲ႕နဲ႕ မက္ေမာတြယ္တာတတ္လြန္းလုိ႕။

လြမ္းေနမိတာက
ေမြးရပ္ေျမ၊ ေကလာသ နဲ႕ ေနမိႏၵရ ေတာင္ေျခ ေတာရေက်ာင္းကေလး။

ေမ့ေလ်ာ့ပစ္ေနမိတာက
မျဖစ္ႏုိင္မွန္းသိရဲ႕နဲ႕ လုိခ်င္ေနခဲ့မိတဲ့ ကြ်န္ေတာ့္အိပ္မက္ေတြကုိ။
ျပီးေတာ့ ... အတိတ္က ( အမွားတုိင္းရဲ႕ ) ေနာင္တ။

ခါးသက္ေနမိတာက
ခြ်ဲခြ်ဲႏြဲ႕ႏြဲ႕ ေျပာတတ္တဲ့၊ ေလယူရာတိမ္း ယိမ္းတတ္တဲ့ ဟုိးအေ၀းက သက္ရွိလူသားေလးေတြအေၾကာင္း။
ေပ်ာ့ညံ့လြန္းတဲ့စိတ္။
ျပီးေတာ့ ... မရုိးေျဖာင့္မွုရဲ႕ ေနာက္ကြယ္က အတင္းအဖ်င္း။

တမ္းတေနမိတာက
ဦးခ်စ္လက္ဖက္ရည္ဆုိင္က က်စိမ့္တစ္ခြက္နဲ႕ ဆရာေဇာ္ဂ်ီကဗ်ာေတြ။ ( အလကားရတဲ့ ေရေႏြးၾကမ္းအုိးေတြ ပါေသးတယ္။ စကားေျပာေကာင္းေကာင္းနဲ႕ ေသာက္ၾကတာ။ )
ဒဂံုတကၠသုိလ္ ဆံုစည္းရာက စာေပလုလင္အဖြဲ႕။ ရန္ကုန္တကၠသုိလ္ သစ္ပုပ္ပင္ေအာက္က ကဗ်ာ အစည္းအေ၀း။
ကန္ေဘာင္မွာ တစ္ေယာက္တည္း အေတြးနယ္ခ်ဲ႕ရင္း ေသာက္ေနက် ေကာ္ဖီခါးခါးတစ္ခြက္။
( ခုလုိ ဘေလာ့နဲ႕ စာေရးမိေနတဲ့ အခ်ိန္မွာ သူတုိ႕ကုိ ကြ်န္ေတာ္ ပုိလြမ္းမိတယ္။ ကြ်န္ေတာ္တုိ႕ အတိတ္က ေန႕ရက္ေတြမွာ အတူ ကဗ်ာေတြ စာေတြကုိ ရူးခဲ့ၾကဖူးတယ္။ ပန္းခ်ီေတြ ခ်ယ္ခဲ့ၾကဖူးတယ္။ သီခ်င္းေတြ ေရးခဲ့ၾကဖူးတယ္။ စာအုပ္တုိက္တုိင္းကုိ ပုိ႕ခဲ့ဖူးၾကတယ္။ ဒါေပမယ့္ အေရြးမခံခဲ့ရဖူးဘူး။ ခုလုိ အခ်ိန္မွာ သူတုိ႕ကုိ သိပ္သတိရတယ္။ )

ၾကိတ္ၿပီးခ်ီးက်ဴးေနမိတာက
လုပ္မယ္လုိ႕ ဆံုးျဖတ္ထားျပီး တကယ္လက္ေတြ႕အေကာင္အထည္ေဖာ္ႏုိင္တဲ့ မိန္းမေတြ။
ေသြးေအးျပီး ျပတ္သားတဲ့ မိန္းမေတြ။

ၾကိတ္ၿပီးအထင္ေသးေနမိတာက
မိန္းမတစ္ေယာက္ေလာက္ေတာင္ သတၱိမရွိတဲ့ အႏွီ ထုိေယာက္်ား။
လြတ္လပ္စြာ လုပ္ပုိင္ခြင့္ေတြထဲမွာ သူတစ္ပါးကုိ ထိခုိက္ေစတဲ့ အျပဳအမူမ်ဳိးကုိ မစဥ္းစားမဆင္ျခင္ဘဲ လုပ္တတ္တဲ့ အႏွီ ထုိလူသား။

ဆႏၵမရွိတဲ့ေနရာ
ကပြဲ ( ပါတီ ) ခန္းမ။ ေရာင္စံုေတြၾကား နားကြဲမတတ္ ေအာ္ဟစ္ေနၾကတဲ့ အသံေတြနဲ႕ ယစ္မူးေနၾကတဲ့သူေတြကုိ ၾကည့္ရတာ အန္ခ်င္လုိ႕။

ဆႏၵရွိေနတဲ့ကိစၥ
ေကလာသေတာင္ နဲ႕ ေနမိႏၵရ ေတာင္ေျခက ေတာေက်ာင္းေလးကုိ ျပန္ခ်င္တယ္။ ( အဲ့ဒီေတာရေက်ာင္းရဲ႕ နာမည္ကုိ တရားထုိင္တာကုိ ခံုမင္ႏွစ္သက္တဲ့သူတုိင္း သိၾကမွာပါ။ ေရႊပါရမီေတာရတဲ့။ )
တစ္ေယာက္တည္း ေဂ်ာင္တစ္ေဂ်ာင္မွာ တိတ္တဆိတ္ ထုိင္ျပီး ေကာ္ဖီတစ္ခြက္နဲ႕ စာတစ္အုပ္နဲ႕ ရွိေနရရင္ ဘယ္ေလာက္ေကာင္းမလဲ။

မုန္းတီးေနမိတာက
ငရုတ္သီး။ ( ကုလားေအာ္သီး )
( ပံုစံၾကည့္ေတာ့ ဟုတ္မလုိလုိနဲ႕ ေသးေသးေလးနဲ႕ေတာင္ အေတာ္စပ္တယ္။ လူကုိ ပူထူေနေအာင္ အေတာ္ကုိ ဒုကၡေပးတတ္တဲ့ ဟာေလး။ )

ခ်စ္ေနတာက
စာအုပ္တစ္အုပ္၊ ခဲတံတစ္ေခ်ာင္း။ စိတ္ရဲ႕ ထြက္ေပါက္ေလ။ ခဲတံဆုိေတာ့ ျပန္ဖ်က္လုိ႕ ရတာေပါ့။
ဘ၀ကုိလဲ အဲ့လုိပဲ ျဖစ္ခ်င္တယ္။ ေဘာပင္နဲ႕ သမုိင္းေရးတာထက္စာရင္ ခဲတံနဲ႕ ခဲဖ်က္က အေဆြခင္ပြန္းေကာင္းမ်ား ျဖစ္မလားလုိ႕။ ေနာင္တေတြကုိ ျပန္ျပင္ခြင့္ရွိမယ္ဆုိရင္ေပါ့။ ( စင္းလံုးေခ်ာမဟုတ္ေပမယ့္ အနာသက္သာမယ္ ထင္ပါရဲ႕။ )

စိတ္ပ်က္ေနမိတာက
ေလထုညစ္ညမ္းမွု။ အသက္ရွဴမ၀ဘူး။
ကုိယ့္ကုိယ္ကုိယ္ အထင္ၾကီး ယစ္မူးေနတဲ့သူေတြ။ ( တစ္ေန႕ ျပာျဖစ္ၾကမွာကုိ မသိၾကတဲ့အတုိင္းပဲ။ )

စြဲလန္းေနမိတာက
တိတ္ဆိတ္ျခင္း။
(ဘာသံမွ မရွိဘဲ ေလတုိးသံေလးတစ္ခုပဲ နားစည္မွာ လာရုိက္ေနတာကုိ ခံစားမိဖူးလား။ သိပ္ညင္သာတယ္။ ျပီးေတာ့ သိပ္နားေထာင္လုိ႕ေကာင္းတယ္။ )

လိုအပ္ေနတာက
စြဲလန္းတာေတြရဲ႕ တစ္ဖက္ျခမ္းက လြတ္ေျမာက္မွု။ ျပီးေတာ့ ခံစားမွုမဲ့ ျငိမ္းေအးရာ။

ေတာင္းေနမိတဲ့ဆု
ငါသည္သာ ပန္းတစ္ပြင့္ျဖစ္၍ ေနာက္တစ္ၾကိမ္ျပန္ပြင့္ခြင့္ရခဲ့ေသာ္ ... တဲ့။ အဲ့စာသားေလး သြားသတိရမိလုိက္တယ္။

ထပ္ၿပန္တလဲလဲေအာ္ဟစ္ေနမိတာက
စကားလံုးမဲ့ အသံမဲ့ ခံစားမွုေတြ
ဘ၀ဆုိတာ ဘာလဲ >>>

ဝန္ခံခ်င္တာက
ဒီတက္ဂ္ပုိစ့္ကုိ အေစာၾကီးထဲက တင္ခ်င္ေပမယ့္ Schedule နဲ႕ တင္ျပီးသား စာမူေတြ ရွိေနခဲ့လုိ႕ ခုမွ တက္လာတာပါ။ ျပီးေတာ့ ဒီစာမူက ေဒၚေလးေမ ( မေနာ္ဟရီ ) ကြ်န္ေတာ့္ကုိ တက္ဂ္ကတည္းက ေရးျပီးသား။ ကြ်န္ေတာ့္အိမ္မွာ Schedule နဲ႕ ေဆ့ဖ္ထားလုိက္တာပါ။ ေနာက္က်သြားခဲ့တဲ့အတြက္ ေဒၚေလးေမ ကုိ ေတာင္းပန္ပါတယ္။
ကြ်န္ေတာ္လဲ ဆက္တက္ဂ္ခ်င္ပါတယ္ခင္ဗ်ာ။

၁။ ကုိေလး ဧရာ ( ဧရာ၀တီသား )
၂။ ကုိခ်မ္း ( ခ်မ္းလင္းေန )
၃။ ကုိၾကယ္ ( လင္းၾကယ္ျဖဴ )
၄။ ကုိရန္ကုန္ ( ရန္ကုန္သား )
၅။ အိမ္က်ယ္ ( ျဖဴစင္ၾကယ္ )
တုိ႕ကုိ .... ။

( မေရးမခ်င္း က်ေနာ္က အေၾကြးေတာင္းသလုိ ေတာင္းေနမွာမုိ႕ ခုတေလာလုိ႕ ဆုိတဲ့အတုိင္း ျမန္ျမန္ေလးေရးေပးႏုိင္ရင္ေကာင္းမွာ။ =) )